Dağları ıssız sanma körleri gözsüz sanma ne demek ? atasözünün anlamı nedir ?
Dağları ıssız sanma körleri gözsüz sanma atasözünün anlamı;
“Dağları ıssız sanma, körleri gözsüz sanma” atasözü, dışarıdan göründüğü gibi olduğunu varsaymamamız gerektiğini anlatan bir sözdür. Bu atasözü bize, insanların dış görünüşlerine bakarak hemen bir sonuç çıkarmamamız gerektiğini ve insanların iç dünyalarını, zaaflarını ya da yeteneklerini göz önünde bulundurmamız gerektiğini aktarır.
Söz, öncelikle “Dağları ıssız sanma” şeklinde başlamaktadır. Dağlar, genellikle ıssız bir yer olarak düşünülür çünkü insanların yaşamadığı, ulaşımın zor olduğu ve doğanın egemen olduğu yerlerdir. Ancak bu atasözü bize, dağların bile içerisinde birçok canlının yaşadığı, bitkilerin büyüdüğü, su kaynaklarının bulunduğu bilgisiyle birlikte aslında hiç kimsenin tamamen yalnız olmadığı gerçeğini hatırlatır. Öyle ki, dışarıdan bakıldığında görülmeyen bu yaşam ve aktivite, insanların da gizli zaafları ve yetenekleri olarak düşünülebilir.
“Atasözü’nün ikinci kısmı olan ‘körleri gözsüz sanma’, ise benzer bir anlam taşır. Körler, görme yetilerini kaybetmiş insanlar olarak düşünülmektedir ancak aslında kör olanlar bile diğer duyularını daha fazla kullanarak dünyayı anlarlar. Bu atasözü bize, fiziksel eksikliklere sahip olan insanların içlerinde de zekâ, yetenek, bilgelik gibi birçok gücün bulunabileceğini hatırlatır. Görme engelli insanlara verilen özel eğitimler, onların ses, dokunma veya koku gibi diğer duyularını daha iyi kullanmalarını sağlar ve onları normal gören insanlardan daha avantajlı hale getirebilir.
Bu atasözü, insanların her ne yapıyor olursa olsun, fiziksel özelliklerine ya da dışarıdan görünen durumlarına bakarak bir sonuca varmamamız gerektiğini anlatır. Ön yargılarımızı kırmalı ve insanları gerçek anlamda tanıyabilmek için iç dünyalarını ve yeteneklerini keşfetmeliyiz. Böylece, ne dağların ıssız olduğunu ne de körlerin gözsüz olduğunu varsayarak hatalı yargılara varmaktan kaçınabilir ve daha objektif bakış açısına sahip olabiliriz. Dolayısıyla, bu atasözü bize, insanların sadece dış görünüşleriyle yargılanmaması ve her bir bireyin bünyesinde birçok sürpriz taşıdığını hatırlatır.”