Cömertle nekesin (cimrinin) harcı birdir atasözünün anlamı;
“Cömertle cimrinin harcı birdir” atasözü, cömertlik ile cimrilik arasındaki farkı anlatan bir deyimdir. Bu deyimde söylenmek istenen, cömert ve cimri insanların sahip oldukları maddi ve manevi değerleri kullanma şekillerinin aynı olduğudur. Yani hem cömert hem de cimri insanların harcamaları aynıdır, yani her ikisi de parasını bir şekilde kullanır.
İlk olarak, cömert bir insan, diğer insanlara, özellikle ihtiyaç sahiplerine yardım etmeye, onlara destek olmaya ve paylaşmaya istekli biridir. Cömertlik genellikle bağış yapma, yardım etme, iyilik yapma gibi davranışları içerir. Cömert insanlar, maddi imkanlarını sadece kendi yararları için değil, toplumun genel yararı için de kullanırlar. Bu nedenle, cömert kişiler genellikle saygı duyulan, sevilen ve takdir edilen bireyler olarak görülürler.
Diğer yandan, cimri insanlar maddi imkanlarını hesaplı bir şekilde kullanır. Genellikle kendileri için biriktirme eğilimindedirler ve harcamalarını minimuma indirirler. Cimrilik, bencilce bir yaklaşımdır. Bu nedenle, cimri insanlar genellikle eleştirilir ve sevilmeyen kişiler olarak anılır. Cimri insanlar para ve mal biriktirmeyi, her şeyin kontrol altında tutulmasını, israftan kaçınmayı önemserler. Bu nedenle, cimriler hem kendilerine hem de başkalarına zorluk çıkartır.
Ancak, “Cömertle cimrinin harcı birdir” deyimi, hem cömert hem de cimri insanların maddi kaynaklarını aynı şekilde kullanmalarını anlatmaktadır. Bu, insanların karakterlerinden bağımsız olarak, harcamalarının benzer olduğunu ifade eder. Cömert kişilerin bağış yapma ve iyilik yapma eğilimleri vardır, ancak cimri kişilerin de kendileri için biriktirme ve harcamalarını sınırlı tutma eğilimleri vardır. Bu atasözüyle anlatılmak istenen, her ikisinin de kaynakları kendine göre kullandığıdır. Bu deyimi kullanarak, insanların karakterlerinin yanı sıra, maddi kaynaklarını nasıl kullandıklarının da önemli olduğunu vurgulamak amaçlanmıştır.
Sonuç olarak, “Cömertle cimrinin harcı birdir” atasözü, cömertlik ve cimrilik arasındaki harcama alışkanlıklarının aynı olduğunu ifade eder. Burada önemli olan, karakter özelliklerinden bağımsız olarak, insanların maddi kaynaklarını nasıl kullandıklarıdır. Bu atasözü, insanların harcamalarının sonucunda nasıl anılacaklarını ve ilişkilerini etkileyeceğini vurgular.